رايحه تحت عنوان ماده اي براي خوشبو كردن
قرنها تا قبل از اين، رايحه تحت عنوان ماده اي براي خوشبو كردن اطراف در مراسم مذهبي مصريان سوزانده ميشد. در آن عصر استعمال از اين مواد خوشبو صرفا به آئين ها و تشريفات مذهبي اختصاص داشتند البته به ندرت از اين مواد براي ساختن پماد جهت التيام و معالجه آسيب هاي پوستي نيز به كار گيري شد.
در زمان قرن هفدهم، به كار گيري از بوي خوش و رايحه تماما بين مردم رايج شد. دستكش هاي معطر در فرانسه به بازار آمد و در سال 1656 بود كه اولين صنف سازندگان بو تاسيس شد.
استعمال از رايحه در ميهن فرانسه بيش از ديگر نقاط عالم تختگاز ارتقا پيدا كرد.
در قرن 18 با توليد ادكلن (Eau de cologne) انقلابي در صنعت بو سازي به وقوع ضميمه. ادكلن كه در آن عصر تركيبي بود از گياهان رزماري، نارنج و ليمو مورد ها به كارگيري فراواني داشت، از آنجمله مي شود به به كار گيري از آن براي خوشبو كردن آب گرمابه ، خوشبو كردن آب ميوه ها و شكر، بعنوان شستشو دهنده و خوشبو كننده دهن، جزئي از مواد خالق پمادها و ... اشاره نمود.
براي اولين توشه در قرن هجدهم، در فرانسه بو به طور مايعي داخل بطري هاي شيشه اي دكوري به بازار آمد و شيشه هاي رايحه بهتدريج دربين مردم محبوبيت پيدا كردند.
در قرن نوزدهم، انقلاب فرانسه ناخواسته منجر شد تا پر نمك و شوق و اشتياق مردم اين سرزمين براي استعمال از بو نادر شود. ولي پس از سپري شد يك سري سال مردم مجددآ نترسي پيدا كردند كه ميل شديدشان را براي به كارگيري از كالاهاي گرانقيمت، از گزاره رايحه ابراز نمايند.
از آن عصر تا كنون بوهاي تازه در شيشه هاي اختصاصي بو با طرح ها و بسته بندي هاي متنوع به بازار عرضه ميگردد.
نكاتي در رابطه با رايحه و به كار گيري از آن
فرق دربين بو، ادو پرفوم، ادو سرويس بهداشتي و ادو كلن در چه ميباشد؟
برچسب: ،